‘Het is een verschil van dag en nacht’

Zo’n vijf jaar geleden speelden bij Marlous (37) de eerste blaas- en darmklachten op. Via de huisarts belandde ze uiteindelijk bij de maag-, darm- en leverspecialist. Hij vertrouwde de zaak niet: zo jong, zo veel problemen tegelijkertijd en dan zo’n snelle achteruitgang. De neuroloog bevestigde die zorgen en stelde vast dat Marlous MS had. Een rollercoaster, zo zegt ze zelf, met veel verdriet om wat ze moest opgeven. En toch voelt ze de laatste tijd dat haar situatie stabiliseert, en dat de overstap op de Luja™ vrouwenkatheter daaraan bijdraagt.

Ongedwongen proberen
“In 2020 hield mijn blaas er ineens mee op. Mijn blaas zat helemaal vol, maar ik kon niet meer plassen. Aanvankelijk kreeg ik een verblijfskatheter, maar dat vond ik toch een soort viezig, met zo’n losse zak. De verpleegkundige leerde mij hoe ik mezelf kon katheteriseren. Dat ging heel ongedwongen, gewoon door het te proberen met een spiegeltje erbij. Ik vond het niet eng en was heel blij dat het me lukte, omdat ik daarmee ook van die verblijfskatheter af was. Ik kreeg drie verschillende proefexemplaren mee, maar ik ben toen gewoon doorgegaan met de katheter waarmee ik in het ziekenhuis had geoefend.” 

Net zo gewoon als tanden poetsen
“Inmiddels is zelfkatheterisatie voor mij net zo gewoon als tanden poetsen, maar dat was het in het begin natuurlijk niet. Als ik wegging van huis, speelden er allerlei vragen door mijn hoofd. Is er wel een wc? Is het er schoon, zodat ik veilig en hygiënisch kan katheteriseren? Wat moet ik meenemen? Nu ik weet dat ik het overal kan, ben ik ook veel gemakkelijker geworden met afspreken. Het is een hulpmiddel voor me geworden, dat mijn leven verder niet beïnvloedt. Vanwege mijn darmproblemen sta ik nu voor een stoma-operatie, en mijn ervaringen met zelfkatheterisatie helpen mij bij de acceptatie van die ingreep. Ik ben ervan overtuigd dat ik dat ook wel ga leren, al zal het misschien niet meteen van een leien dakje gaan.”

Geen blaasontstekingen meer
“Helaas hield ik wel veel last van blaasontstekingen. Omdat ik onder de navel heel weinig gevoel heb, merkte ik dat vaak pas te laat, zodat het dan al verergerd was tot een nierbekkenontsteking. Op een dag las ik een artikel over de Luja vrouwenkatheter en ik besloot een proefpakket aan te vragen. Ik had er niet al te hoge verwachtingen van, trouwens. Ik wilde het gewoon proberen, en als de Luja katheter dan niet beviel, kon ik altijd weer terugvallen op de katheter waaraan ik gewend was. Maar ik moet zeggen: het is een verschil van dag en nacht! Dankzij de micro-oogjes leegt de blaas zich in één keer, zonder dat ik de katheter hoef te verplaatsen. Vroeger bleef er vaak urine achter in mijn blaas en zaten er ook vlokjes in mijn urine. Dat is allemaal voorbij: sinds ik de Luja gebruik heb ik geen blaasontsteking meer gehad, al slik ik voor de zekerheid wel nog steeds een onderhoudsdosis antibiotica.”   

Weer positief in het leven
“Dat ik mijn werk als verpleegkundige op een kinderafdeling heb moeten opgeven, heeft me veel verdriet gedaan. Ik had het gevoel dat ik niet meer meedeed aan de maatschappij. Het heeft me veel tijd en moeite gekost om weer positief in het leven te staan, maar met hulp van een psycholoog kreeg ik daartoe wel de juiste handvatten. Ik kan inmiddels weer enorm genieten van mijn twee kleine nichtjes, die hier graag over de vloer komen. En ik voeder de kalfjes hiernaast, in het boerenbedrijf van mijn broer. Het geeft me een zinvolle dagbesteding en dus ook weer een dagritme. Ik heb een fijn netwerk van vrienden om me heen, en mede dankzij de Luja katheter heb ik mijn vrijheid weer terug om samen met hen leuke dingen te ondernemen. Ik durf eindelijk te zeggen dat ik er sterker ben uitgekomen.”